segunda-feira, 6 de junho de 2011

« La » tamien cumo artigo defenido delantre de palabras femeninas que ampéçan por bogal ?





« Queda eiqui la eideia », scribe assi tal i qual un mirandés cunsiderado cumo un de ls que melhor scribe an Mirandés percisamente. I nun fáltan na realidade ls eisemplos de frases nesta lhéngua an que ls outores nun respeitan la regra que diç antretanto cumo stá splicado na Cumbençon, p.27 (i tornamos quaije al mesmo assunto que hai uns tiempos para acá ) :

« É utilizado (o apóstrofo) no artigo feminino singular, la, quando a palavra seguinte começa por vogal : l’alma »

Se assi ye, hai que fazer esta pregunta :

Porque ye tan frequente anton l nun respeito desta regra an special ne ls testos scritos ?

― Só por falta d’atençon por parte de las pessonas quando scriben i fálan até an Mirandés sabendo que, cumo yá cheguemos a dezir, la pernúncia de « la » i de « l’ » nun ye la mesma assi i todo ?

― Ou por eisemplo: por bies de l’anfluéncia de l castelhano que solo ten un artigo defenido ne l femenino singular : « la » i solo esse ?

―Ou até de l'anfluéncia de l pertués na medida an que nessa lhéngua tamien solo se usa un artigo defenido ne l femenino singular que corresponde a la bogal « a », bogal tamien persente afinal de cuontas ne l artigo mirandés « la » mas que solo se usa normalmente quando ls substantibos ampéçan por cunsonante i nó por bogal ?

Qual la rezon eisatamiente anton ? Quien ye que m'ajuda a antender esto ?